Βοτσαλάκια, χορταράκια, μαρκαδόροι, μολυβάκι και καλοκαιρινές διακοπές...
Ατενίζοντας τη θάλασσα, με τα πόδια μου να σκαλίζουν αναίτια τα βοτσαλάκια, ένιωσα την ανάγκη να βάλω μια πετρούλα στην πετσέτα μου ... Κι έπειτα μια άλλη, και μια άλλη ... και σιγά σιγά σχηματίστηκε μια ανθρώπινη φιγούρα!
Έπειτα ένα μικροσκοπικό, θυσσανωτό κλαδάκι, ήρθε και "σκάλωσε" πάνω στις πετρούλες μου και ... μια σκουπίτσα γεννήθηκε στο μυαλό μου ...
Έβαλα τις πετρούλες και το κλαδάκι στην τσάντα μου, και πήγα να κάνω τη βουτιά μου.
Αργότερα, στο σπίτι πια, ξανάβγαλα τις πετρούλες από την τσάντα και τις άπλωσα στο τραπέζι, μαζί με τους μαρκαδόρους μου και μερικά ακόμη βοτσαλάκια και ξερά κλαδάκια.
Και κάπως έτσι λοιπόν, έφτιαξα μια μικρή αυλή, με το πλακόστρωτο της, τα λουλουδάκια της, κι ένα σκυλάκι με το πολύχρωμο τόπι του. Κι όταν το μολύβι μου χρειάστηκε τη βοήθεια της ξύστρας, τότε "γεννήθηκε" και το καπέλο της νοικοκυρούλας μου!
Τα έχει αυτά το καλοκαίρι: αδειάζει το μυαλό κι αφήνετε σε σκέψεις χαλαρές, σε δημιουργίες ανέμελες που λειτουργούν σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης από τα πρέπει της καθημερινότητας μας ...
Να είστε καλά και να περνάτε υπέροχα!
Έπειτα ένα μικροσκοπικό, θυσσανωτό κλαδάκι, ήρθε και "σκάλωσε" πάνω στις πετρούλες μου και ... μια σκουπίτσα γεννήθηκε στο μυαλό μου ...
Έβαλα τις πετρούλες και το κλαδάκι στην τσάντα μου, και πήγα να κάνω τη βουτιά μου.
Αργότερα, στο σπίτι πια, ξανάβγαλα τις πετρούλες από την τσάντα και τις άπλωσα στο τραπέζι, μαζί με τους μαρκαδόρους μου και μερικά ακόμη βοτσαλάκια και ξερά κλαδάκια.
Και κάπως έτσι λοιπόν, έφτιαξα μια μικρή αυλή, με το πλακόστρωτο της, τα λουλουδάκια της, κι ένα σκυλάκι με το πολύχρωμο τόπι του. Κι όταν το μολύβι μου χρειάστηκε τη βοήθεια της ξύστρας, τότε "γεννήθηκε" και το καπέλο της νοικοκυρούλας μου!
Τα έχει αυτά το καλοκαίρι: αδειάζει το μυαλό κι αφήνετε σε σκέψεις χαλαρές, σε δημιουργίες ανέμελες που λειτουργούν σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης από τα πρέπει της καθημερινότητας μας ...
Να είστε καλά και να περνάτε υπέροχα!
υπεροχη δημιουργία με τα υλικά της φύσης!!!μπράβο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Λίτσα μου για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά! :)
χαχαχχαχαχαα αλληλεπίδραση να το πω λόγω Ιονίου;;;;Πολύ χαίρομαι,γιατί δε ξεχνώ οτι ΕΣΥ ήσουν η αιτία γι αυτό που τόσα χρόνια μετά δεν πιστεύω ουτε εγω για τον εαυτό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά να περνάς κοριτσάκι και μπορεί αν μη βλεπόμαστε,αλλά ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ !
Κάτι θα έχει το νερό της θάλασσας που βρέχει τα νησιά μας Χαρά μου ... αλλά στη δικιά σας τη μεριά ... είναι τα καλύτερα!
ΔιαγραφήΚάθε φορά που βλέπω τη δουλειά σου νιώθω μεγάλη χαρά που σε γνώρισα! Τα έργα σου δείχνουν τη γλύκα της ψυχής σου και είναι τόσο αυθεντικά - και ανυπόγραφα θα τα αναγνώριζε κανείς!
Όσο για την αιτία που λες: ίσως η κουβέντα μας να ήταν η αφορμή, αλλά σε κάθε περίπτωση νομίζω πως έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητο αυτό που είχες (και έχεις) να δώσεις.
Μερικές φορές νομίζω πως είσαι σαν τα γιασεμάκια: σεμνά και ήσυχα γεμίζεις το χώρο γύρω σου με τη γλυκιά μυρωδιά της δημιουργικής σου έκφρασης.
Να είσαι πάντα καλά - εμπνευσμένη - χαρούμενη και δημιουργική!
Χριστιάνα μου η απάντησή σου με τιμά και με συγκινεί απεριόριστα.Σ ευχαριστώ πάρα πολύ απο την καρδιά μου για τα καλά σου λόγια.
ΔιαγραφήΟσο για το εναρκτήριο λάκτισμα,αν δεν είχες παρουσιάσει εκείνα τα πρώτα, δεν ξέρω αν θα τολμούσα ποτέ να κάνω την αρχή και σίγουρα τίποτα απ όλα όσα έχουν συμβεί δε θα συνέβαινε.Γι αυτό πάντα θα σ ευχαριστώ απο τα βάθη της καρδιάς μου.
Φιλιά πολλά και νάσαι ευτυχισμένη μ ο,τι κι αν κάνεις κοντά σ αυτούς που αγαπάς!