Αυτό το ζευγάρι σκουλαρίκια το έφτιαξα για εμένα! Που και που κάνω και κάτι για εμένα ... και πραγματικά είναι ιδιαίτερα απολαυστικό!
Και αφού έγινε έτσι, είχα και τον απαραίτητο χρόνι για να τραβήξω μερικές φωτογραφίες, οπότε μπορώ να σας δώσω τις οδηγίες για να φτιάξετε κι εσείς κάτι παρόμοιο:
Και αφού έγινε έτσι, είχα και τον απαραίτητο χρόνι για να τραβήξω μερικές φωτογραφίες, οπότε μπορώ να σας δώσω τις οδηγίες για να φτιάξετε κι εσείς κάτι παρόμοιο:
Τα βασικά κι απαραίτητα στοιχεία είναι τα κλιπ για τα σκουλαρίκια, και το κεντρικό θέμα. Στην περίπτωση αυτή το κεντρικό θέμα είναι ένα διάτρυτο φύλλο, κατασκευασμένο από φύλλο μετάλλου. Είναι ιδιαίτερα ελαφρύ, κι έτσι δεν θα βαραίνει καθόλου! Αυτό γενικά είναι σημαντικό. Στα σκουλαρίκια καλό είναι τα υλικά που χρησιμοποιούμε να έχουν όσο το δυνατό μικρότερο βάρος. Θεωρώ πως εκτός από άβολο και ίσως επίπονο, είναι και ιδιαίτερα αντιαισθητικό να βλέπει κανείς ένα εκπληκτικό σκουλαρίκι σε ένα τραβηγμένο και συχνά κατακόκκινο αφτί, εξαιτίας του βάρους του κοσμήματος.
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στα βασικά. Χρειαζόμαστε επίσης μερικές χάντρες, δύο πενσάκια (ένα με στρογγυλή μύτη κι ένα με ίσια), πετονιά και σύρμα 0,5 ή 0,6mm.
Με το στρογγυλό πενσάκι φτιάχνουμε έναν κρίκο στη μια πλευρά του σύρματος. Το μέγεθος που θα έχει ο κρίκος εξαρτάται από το πόσο βαθιά θα το βάλουμε στο πενσάκι. Όσο παραμένουμε προς τα έξω ο κρίκος θα είναι μικρός, όσο πιο βαθιά βάλουμε το σύρμα τόσο θα μεγαλώνει ο κρίκος μας. Φροντίζουμε ώστε να έχει το σωστό μέγεθος για να ταιριάξει μετά στο κρικάκι του σκουλαρικιού.
Στη συνέχεια, και κρατώντας με το στρογγυλό πενσάκι τον κρίκο μας (για να μη χάσει το σχήμα του), περιστρέφουμε το σύρμα γύρω από τον εαυτό του με το ίσιο πενσάκι. Αυτό που κατασκευάσαμε λέγεται γράνα. Γράνες βρίσκουμε κι έτοιμες στο εμπόριο, και είναι πραγματικά πολύ φθηνές. Αν και είναι πολύ απλό να τις αγοράζουμε έτοιμες, προτιμώ να φτιάχνω μόνη μου για διάφορους λόγους: (α) μπορώ κάθε φορά να έχω το μήκος που μου χρειάζεται, (β) μπορώ κάθε φορά να έχω το μέγεθος του κρίκου που μου χρειάζεται ή/και ταιριάζει καλύτερα, (γ) κάνω περιστροφή του σύρματος γύρω από τον εαυτό του κι έτσι δεν ανοίγει η γράνα μου όταν για κάποιο λόγο δεχθεί πιέσεις (αυτό είναι ένα συχνό πρόβλημα με τις έτοιμες γράνες κυρίως στα κολιέ και στα βραχιόλια. Τα σκουλαρίκια γενικά δεν δέχονται τόσες πιέσεις ... εκτός πια κι αν κάποιος μας τραβήξει το αφτί).
Έτσι λοιπόν φτιάχνουμε δύο γράνες, για να υποδεχθούν τις χάντρες μας.
Στη συνέχεια - και αφού περάσουμε τις χάντρες που θέλουμε - φτιάχνουμε το κάτω μέρος της γράνας, με το οποίο θα συνδεθεί πάνω σε αυτή το φύλλο. Και σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούμε το στρογγυλό πενσάκι για να δώσουμε σχήμα στον κρίκο και με το ίσιο πενσάκι τυλίγουμε δύο ή και τρεις φορές το συρματάκι γύρω από τον εαυτό του. Την άκρη που περισσεύει την κόβουμε με πενσάκι και φροντίζουμε να κρυφτεί με κάποιο τρόπο μέσα στην τελευταία χάντρα (αυτό γίνεται τόσο για αισθητικούς λόγους όσο και για λόγους ασφαλείας. Συνήθως η άκρη του σύρματος είναι αιχμηρή και γδέρνει, γι΄ αυτό μην αμελήσετε αυτή τη λεπτομέρεια).
Με πετονιά, που την πέρασα από τις τρυπίτσες του φύλλου πέρασα τις χάντρες, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα.
Αφού λοιπόν κάνουμε τους απαραίτητους κόμπους, κόβουμε τη πετονιά κι έπειτα καίμε τις άκρες και τις πιέζουμε ελαφρά πάνω στη χάντρα. Έτσι σταθεροποιείται ο κόμπος και δεν τσιμπάει η πετονιά.
Έπειτα δένουμε ένα κόμπο (στην πραγματικότητα 4-5 κόμπους) ώστε να σταθεροποιήσουμε τις χάντρες μας. Δεν το σφίγγουμε πάρα πολύ, ώστε να έχουν κίνηση οι χάντρες στο σκουλαρίκι. (Θεωρώ πως προσθέτει πολύ στο κόσμημα η κίνηση, γιατί αυτή το κάνει συνέχεια του σώματος. Όταν το κόσμημα ακολουθεί το σώμα στην κίνηση τότε το στολίζει, όταν όμως ένα κόσμημα στέκει άκαμπτο πάνω στο σώμα, τότε απλώς το βαραίνει.)
Αφού λοιπόν κάνουμε τους απαραίτητους κόμπους, κόβουμε τη πετονιά κι έπειτα καίμε τις άκρες και τις πιέζουμε ελαφρά πάνω στη χάντρα. Έτσι σταθεροποιείται ο κόμπος και δεν τσιμπάει η πετονιά.
Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία, όσες φορές θέλουμε, ανάλογα με το πόσο πλούσιο θέλουμε να γίνει. Αφού τελειώσουμε συνδέουμε το σκουλαρίκι με το κλιπ. Τις περισσότερες φορές τα κλιπ ή τα γαντζάκια για σκουλαρίκια έχουν ανοιγώμενο κρίκο, επομένως αρκεί να τον ανοίξουμε και να τα στηρίξουμε σε αυτόν. Αν τυχόν κάποια έχει κρικάκια που δεν ανοίγουν, τότε θα πρέπει στην αρχή - όταν κατασκευάζει τη γράνα - να περάσει το κλιπ σε αυτή, ακριβώς όπως κάναμε για να στηρίξουμε το φύλλο.
Καλή επιτυχία!
Καλή επιτυχία!
Μεγεια και καλοφορετα τα σκουλαρικια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ όμορφα τα σκουλαρικάκια σου, και οι οδηγείες super
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφα σκουλαρίκια!Ευχαριστούμε πολύ για τις οδηγίες, πολύ κατατοπιστικές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Δημιουργία, να είσαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ princess, και Joanna
Είστε όλες τόσο γλυκές !!!
Καλές δημιουργίες σε όλες!