Κάθε φορά που ... παίζω με τα χώματα, αισθάνομαι πως οι δυνατότητες είναι σχεδόν απεριόριστες! Θυμάμαι τότε που ήμασταν παιδιά, και χώναμε τα δαχτυλάκια μας στη λάσπη, και φτιάχναμε κάτι κεφτεδάκια... μα κάτι κεφτεδάκια! Και αργότερα, "μαγείρευε" και να μαγειρεύεις, τα εμπλουτίζαμε με χορταράκια, που τα βαφτίζαμε μαϊντανό, και με χώμα διαφορετικής σύνθεσης, που είχε άλλο χρώμα και το λέγαμε πιπέρι...
Και μεγαλώνοντας κι άλλο, πεταγόμασταν μέχρι την κεραμική έκθεση στο Μαρούσι κι αγοράζαμε πηλό, και τότε οι κατασκευές έπαιρναν πιο συγκεκριμένη μορφή, γινόντουσαν παιδάκια, κατσαρόλες, πουλάκια κλπ. Βέβαια τότε δεν είχαμε φούρνο, και ήταν όλα εύθραυστα, αλλά αυτό ποτέ δεν αποτέλεσε εμπόδιο στην παιδική φαντασία. Τέσσερις αδελφές, χωμένες μέσα στη λάσπη...
ήταν ένα εκπληκτικό παιχνίδι!
Τελικά μεγαλώνοντας πήρα το καμίνι, και το παιχνίδι έγινε μαγεία!
Σας δείχνω λοιπόν μερικά από τα κεραμικά που έφτιαξα αυτή την εβδομάδα... έτσι για να ξέρετε με τι έπαιζα....
Και αφού το καλοκαίρι είναι μπροστά ακόμα έκανα μερικά ψαράκια κι άγκυρες, σπιτάκια κι αυτοκίνητα. Αλλά κι επειδή τα Χριστούγεννα έρχονται - μπορεί να θέλουν το χρόνο τους, αλλά έρχονται - ξεκίνησα και τα πρώτα μου δείγματα για τα Χριστούγεννα (βλέπετε η χονδρική έχει αρχίσει να αναζητά Χριστουγεννιάτικα στολιδάκια...)
Και μεγαλώνοντας κι άλλο, πεταγόμασταν μέχρι την κεραμική έκθεση στο Μαρούσι κι αγοράζαμε πηλό, και τότε οι κατασκευές έπαιρναν πιο συγκεκριμένη μορφή, γινόντουσαν παιδάκια, κατσαρόλες, πουλάκια κλπ. Βέβαια τότε δεν είχαμε φούρνο, και ήταν όλα εύθραυστα, αλλά αυτό ποτέ δεν αποτέλεσε εμπόδιο στην παιδική φαντασία. Τέσσερις αδελφές, χωμένες μέσα στη λάσπη...
ήταν ένα εκπληκτικό παιχνίδι!
Τελικά μεγαλώνοντας πήρα το καμίνι, και το παιχνίδι έγινε μαγεία!
Σας δείχνω λοιπόν μερικά από τα κεραμικά που έφτιαξα αυτή την εβδομάδα... έτσι για να ξέρετε με τι έπαιζα....
Και αφού το καλοκαίρι είναι μπροστά ακόμα έκανα μερικά ψαράκια κι άγκυρες, σπιτάκια κι αυτοκίνητα. Αλλά κι επειδή τα Χριστούγεννα έρχονται - μπορεί να θέλουν το χρόνο τους, αλλά έρχονται - ξεκίνησα και τα πρώτα μου δείγματα για τα Χριστούγεννα (βλέπετε η χονδρική έχει αρχίσει να αναζητά Χριστουγεννιάτικα στολιδάκια...)
Και τέλος, δυο ανθισμένα πόμολα για το επιπλάκι στο εργαστήρι μου. Αυτά δεν τα γυάλωσα... μου φάνηκε ότι είναι καλύτερα να μείνουν έτσι...
ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΥΑΛΩΜΑ ...ΦΟΒΕΡΟ ΑΠΟΤΑΛΕΣΜΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ.ΠΟΛΥ ΘΑ ΕΙΘΕΛΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΕΡΑΜΙΚΗΣ.ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. ΠΗΓΑΙΝΑ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ ΣΥΧΝΑ, ΤΟΤΕ ΕΙΧΑ ΨΩΝΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΑΣΗΚΩΤΕΣ ΨΗΦΙΔΩΤΕΣ ΓΛΑΣΤΡΕΣ :)
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΠΗΛΙΝΑ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕΣ!!!
ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!
Όμορφα και χαρούμενα χρωματιστά! Φιλιά πολλά και την αγάπη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσια, να το κάνεις! Είναι συναρπαστικό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ πολύ όλες που περάσατε!!!!!
Καλή εβδομάδα!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΓΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ!!ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΦΑΝΤΑΣΙΑ!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΑΝ ΤΟ ΒΕΡΝΙΚΙ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΙΚΟ ΓΙΑ ΚΕΡΑΜΙΚΑ.
Τα σχόλιά σας πραγματικά με συγκινούν... Σας ευχαριστώ πολύ - πολύ που περνάτε!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννα, χρησιμοποιώ γυαλί για πηλό. Ψήνετε στους 1100 βαθμούς Κελσίου. Μπορείς να πετύχεις παρόμοιο αποτέλεσμα με βερνίκι για πέτρα ή/ και με υγρό γυαλί.
Καλή επιτυχία!!!