" Λιμάνι για τους ανθρώπους που ατυχούν είναι η τέχνη" είναι τα λόγια του Μένανδρου...
Αν και δεν είμαι σίγουρη για το αν αυτά που συμβαίνουν στον τόπο μας είναι θέμα ατυχίας ή βλακείας, αλλά σίγουρα δεν με αφήνουν ανεπηρέαστη...
Αναζητώντας λοιπόν γαλήνη στην ψυχή μου, επέστρεψα για λίγο στα βιβλία των προγόνων μας, ... ξεχώρισα μερικές φράσεις, και τις έγραψα στον πηλό
Είναι μικρές πλακετίτσες - σταγόνες από τον ωκεανό της γνώσης των προγόνων μας και σανίδα σωτηρίας για εμάς τους νεότερους "κολυμβητές" στην θαλασσοδαρμένη ελλάδα...
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΙΔΕΑ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ!Η ιδέα σου είναι καταπληκτική!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφα είναι!!! Μπράβο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή η ιδέα που είχες. Φράσεις που παρά το πέρασμα των χρόνων δεν χάνουν την ....σοφία τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήπάρα πολύ όμορφα αν κι αυτό που είπε ο Μένανδρος είναι βαρύ!! :O
ΑπάντησηΔιαγραφήOTAN HMOYN STHN EFHBIA EBRISKA TETOIA SE MAGAZIA GIA DVRAKIA.TI MOY UYMISEW!EINAI PANEMORFA MPRABO!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι καλή ιδέα....Μπράβο τα έκανες πολύ όμορφα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία έμπνευση, να μαθαίνουμε και κάτι ή να μην ξεχνάμε! Φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά υπέροχα!!!!!