"Κεραμικό κόσμημα", αυτός ήταν ο τίτλος του σεμιναρίου που παρακολούθησα στο craftit. Το υλικό που βλέπετε στις φωτογραφίες που ακολουθούν είναι λευκός πηλός.
Δεν είναι fimo, δεν στεγνώνει απλά, πρέπει να ψηθεί στους 900 - 1000 βαθμούς Κελσίου, για να αποκτήσει τη στέρεη μορφή του πηλού που όλοι γνωρίζουμε. Συνήθως χρησιμοποιείται για κατασκευή πιάτων, ποτηριών, διακοσμητικών κλπ. Εμείς όμως το χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε κόσμημα!
Στις φωτογραφίες αυτές βλέπετε στοιχεία που έκανα το καλοκαίρι, χωρίς την επίβλεψη της Δώρας (θα της τα δείξω μεθαύριο, που θα ανοίξει με το καλό η σχολή). Είναι χάντρες, δαχτυλίδια, βραχιόλια, στοιχεία για γούρια και μπρελόκ και μια κούκλα.
Δεν είναι fimo, δεν στεγνώνει απλά, πρέπει να ψηθεί στους 900 - 1000 βαθμούς Κελσίου, για να αποκτήσει τη στέρεη μορφή του πηλού που όλοι γνωρίζουμε. Συνήθως χρησιμοποιείται για κατασκευή πιάτων, ποτηριών, διακοσμητικών κλπ. Εμείς όμως το χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε κόσμημα!
Στις φωτογραφίες αυτές βλέπετε στοιχεία που έκανα το καλοκαίρι, χωρίς την επίβλεψη της Δώρας (θα της τα δείξω μεθαύριο, που θα ανοίξει με το καλό η σχολή). Είναι χάντρες, δαχτυλίδια, βραχιόλια, στοιχεία για γούρια και μπρελόκ και μια κούκλα.Αφού λοιπόν φτιαχτούν τα κεραμικά στοιχεία (με λευκό ή κόκκινο πηλό ή ακόμη και με πορσελάνη), τα αφήνουμε να στεγνώσουν κι έπειτα τα βάφουμε με ειδικές μπογιές σε σκόνη που τη διαλύουμε στο νερό. Τα χρώματα αυτά είναι απόλυτα εξειδικευμένα για να αντέχουν στις υψηλές θερμοκρασίες που ψήνετε ο πηλός.
Στις φωτογραφίες αυτές βλέπετε βραχιόλια, χάντρες και δαχτυλίδια, βαμμένα αλλά άψητα ακόμα...
Το αποτέλεσμα μετά το ψήσιμο αλλάζει αρκετά. Τόσο τα χρώματα, αλλά και το μέγεθος... Οι τρύπες μικραίνουν, τα χρώματα σκουραίνουν, ο φούρνος επεμβαίνει με το δικό του τρόπο πάνω στα κεραμικά στοιχεία.
Τώρα λοιπόν, έχοντας έτοιμα αρκετά στοιχεία, περιμένω να ανοίξει η σχολή, για να τα ψήσω. Έπειτα θα τα περάσω ακόμη ένα χέρι χρώμα (συνήθως μου χρειάζεται για να διορθώσω ελαττώματα στο χρώμα) και μετά ακολουθεί κι ένα τρίτο ψήσιμο με γυαλί, αυτό που δίνει λάμψη κι αναδεικνύει τα χρώματα στον πηλό.
Στις φωτογραφίες αυτές βλέπετε βραχιόλια, χάντρες και δαχτυλίδια, βαμμένα αλλά άψητα ακόμα...
Το αποτέλεσμα μετά το ψήσιμο αλλάζει αρκετά. Τόσο τα χρώματα, αλλά και το μέγεθος... Οι τρύπες μικραίνουν, τα χρώματα σκουραίνουν, ο φούρνος επεμβαίνει με το δικό του τρόπο πάνω στα κεραμικά στοιχεία.
Τώρα λοιπόν, έχοντας έτοιμα αρκετά στοιχεία, περιμένω να ανοίξει η σχολή, για να τα ψήσω. Έπειτα θα τα περάσω ακόμη ένα χέρι χρώμα (συνήθως μου χρειάζεται για να διορθώσω ελαττώματα στο χρώμα) και μετά ακολουθεί κι ένα τρίτο ψήσιμο με γυαλί, αυτό που δίνει λάμψη κι αναδεικνύει τα χρώματα στον πηλό.Δυστυχώς, μου λείπουν τα 1200 ευρώ για το καμίνι... και δεν βρίσκω ένα μικρό μεταχειρισμένο.. αλλά το ψάχνω, που θα μου πάει, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο θα το βρω κάποια στιγμή και τότε... θα ξεσαλώσω!
Αλλά μέχρι τότε υπομονή... και λίγα κομμάτια μέχρι να αυτονομηθώ.
Πολύ όμορφα τα στοιχεία από πηλό. Δεν ξέρω όμως πόσο βάρος έχουν, μια και προορίζονται για κόσμημα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να τα επιλέγεις όμως σίγουρα θα είναι κατάλληλα!! Περιμένω με ανυπομονησία την εξέλιξη!!
Φιλιά
Κι εγώ προβληματίζομαι λίγο για το βάρος... ειδικά στα σκουλαρίκια. Εκεί δεν τα καταφέρνω να τα χρησιμοποιήσω, ίσως η πορσελάνη να είναι καλύτερη. Αλλά σε κολιέ, δαχτυλίδι και βραχιόλι, τα βρίσκω εξαιρετικά! Το βάρος τους είναι παρόμοιο με αυτό που θα είχε ένα γυάλινο στοιχείο στο ίδιο μέγεθος, κι έτσι δεν είναι απαγορευτικό... άλλωστε μερικές φορές οι ημιπολύτιμες πέτρες είναι αρκετά βαριές και παρόλα ταύτα χρησιμοποιούνται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ anthivolon για την ευκαιρία να θίξω αυτό το θέμα που ξέρω πως απασχολεί πολλές κοπέλες
Τα σχόλιά σου είναι πάντα τόσο άμεσα και γλυκά! (όσο για την εξέλιξη... σιγά σιγά ... και ασταμάτητα! χε χε)