Πήλινος γατούλης για την Τερέζα

Αυτός ο κεραμικός γατούλης, είναι από τα πρώτα κομμάτια που έψησα στο φούρνο μου ... και ... είναι το πρώτο κεραμικό στοιχείο στο οποίο δίνω τελική μορφή! Από την αρχή - όταν ακόμα ήταν λάσπη - προορίζονταν για μια σχετικά νέα και πολλά υποσχόμενη γνωριμία: για τη φίλη Τερέζα, που πραγματικά με βοήθησε πολύ την περίοδο των γιορτών, κι ελπίζω πως η συνεργασία μας θα εξακολουθήσει και θα ενδυναμωθεί πολύ στο μέλλον.
Αναζητούσα ένα "κάτι" στο μυαλό μου, που θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει όλα όσα πιστεύω εγώ για την Τερέζα: ομορφιά, εξυπνάδα - αλλά και πονηριά, γλυκύτητα, νάζι, πραότητα - αλλά και νεύρο, τόλμη, αισιοδοξία, πείσμα, αντοχή, επιμονή, υπομονή, οξυδέρκεια, ταλέντο.
Στο μυαλό μου ήρθε ένας μαύρος γατούλης - αυτός ο γατούλης!
.... και .... τον έφτιαξα!
Το σώμα του είναι φτιαγμένο από πηλό - η λάσπη παίρνει τη μορφή - και η ουρίτσα του είναι από σύρμα, ευέλικτη και ... τολμηρή, διακοσμημένη με τσιπς αμέθυστου και όνυχα, ενώ στις άκρες έχω προσθέσει δυο στρασάκια, για τη λάμψη και ... το νάζι ...
Στο λαιμάκι του φοράει ένα λιλά κορδελάκι, κι έχω κρεμάσει κι ένα κουδουνάκι.
Στο πίσω μέρος (αυτό δεν φαίνεται στη φωτογραφία) κόλλησα με εποξική κόλλα (δύο συστατικών) μια καρφίτσα, κι έτσι ο γατούλης, έγινε κόσμημα!
και ... ένα σχόλιο για την Τερέζα: don't worry φιλενάδα, οι γατούλες είναι εφτάψυχες!!!!