Οι εργασίες για το εργαστήρι προχωρούν ολοταχώς!

Όπως ίσως θα ξέρετε, εδώ και αρκετούς μήνες προσπαθώ να οργανώσω ένα εργαστήρι, όπου θα μπορώ τόσο εγώ, όσο και οι φίλοι και πελάτες μας να ... Χειροτεχνούμε (τί άλλο?)
Μετά από πολλές ατυχίες λοιπόν, και φυσικά με το ελάχιστο δυνατό κόστος, φτάσαμε επιτέλους στην τελική ευθεία!
Σημαντικότεροι αντίπαλοι σε όλη αυτή την προσπάθεια ήταν:

• Το χρήμα. Δυστυχώς (ή ευτυχώς δεν είμαι σίγουρη...) δεν υπήρχε η δυνατότητα να διατεθούν πολλά χρήματα σε αυτό το εγχείρημα.


• Ο χρόνος. Το κτίριο είναι αρκετά παλιό και ο χώρος ήταν εγκαταλειμμένος για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα... να θέλει πραγματικά πολύ δουλειά!


• Ο καιρός. Ναι, ναι, ο καιρός! Δεν σταμάτησε να βρέχει φέτος! Κάθε φορά που ξεκινούσαμε τις εργασίες μόνωσης, μια βροχή τα κατέστρεφε όλα! Και ξανά... και ξανά...
  και μετά... ήρθε η ώρα του ηλεκτρολόγου και του υδραυλικού με όλες τις καθυστερήσεις που αυτό συνεπάγεται...
  Με την πραγματικά αξιομνημόνευτη επιμονή του πατέρα μου (Λουκά) και με τη βοήθεια του εξαδέλφου μου (Φώτη) και του γαμπρού μου (Γιάννη) τελείωσαν τα βασικά! Ο χώρος μονώθηκε, βάφτηκε και στρώθηκε με τσιμέντο.

Στη συνέχεια... αρχίσαμε τα του βάζουμε τα βασικά: ράφια, τραπέζια, και φυσικά... υλικά και εργαλεία για διαφόρων ειδών χειροτεχνήματα!

Σιγά - σιγά λοιπόν ο χώρος γεμίζει, κι ενώ οι εργασίες έξω από το εργαστήρι (στην ταράτσα, και στην είσοδο) εκκρεμούν, και τις έχουν αναλάβει εξ΄ ολοκλήρου οι άντρες της παρέας, ο εργαστηριακός χώρος είναι πλέον έτοιμος και... από την επόμενη εβδομάδα θα μπορεί να φιλοξενήσει φίλους γνωστούς!

Θέλει βέβαια πολλές ώρες δουλειάς ακόμα... αλλά όπως ξέρετε... με τη δουλειά έχω μια πολύ καλή σχέση, κι εγώ και οι φίλοι και συνεργάτες μου ;)

Τη Δευτέρα συναντηθήκαμε οι δασκάλες, οργανώσαμε το πλάνο μας, χωρίσαμε τα μαθήματα σε αυτόνομες ενότητες και... σήμερα είμαι στην ευχάριστη θέση να μπορώ να σας το ανακοινώσω!
Εντατική εργασία αυτή την εβδομάδα λοιπόν, και από Δευτέρα θα μπορούμε να ξεκινήσουμε με τα σεμινάριά μας, σε δικό μας, αυτόνομο χώρο, ξεχωριστά από το χώρο του καταστήματος!

Έχω κατενθουσιαστεί! Σήμερα υποτίθεται ότι είχα το ρεπό μου, και από το πρωί είμαι εκεί (δεν κατέβηκα καθόλου στο μαγαζί). Σκούπισμα, καθάρισμα, και... τακτοποίηση των πραγμάτων στα ράφια. Έντυσα το παλιό έπιπλο (φαίνεται στην πάνω φωτογραφία το... χάλι του...) με αυτοκόλλητο. Έντυσα την κούκλα με ύφασμα και της κρέμασα μερικές καρφίτσες με felt (από τα χεράκια μου) και ένα κόσμημα από πλεχτό σύρμα (από τα χεράκια της Τερέζας). Στη συνέχεια έπιασα αυτό το ταμπλό, που προορίζεται για να φιλοξενήσει δείγματα των σεμιναρίων μας, το έντυσα με τσόχα κι άρχισα να του βάζω πραγματάκια.

εεε... και είχε πάει πια 7 το απόγευμα... πείνασα!
και... γύρισα στο σπίτι... φάγαμε... και... έκατσα στον υπολογιστή να σας τα πω!
Η μέρα τελείωσε, νιώθω πολύ κουρασμένη, αλλά συνάμα και μια βαθιά ικανοποίηση που επιτέλους μπήκαμε στην τελική ευθεία!!!!
Αύριο πάλι λοιπόν.... πάω να γεμίσω τις μπαταρίες μου...
καλό βράδυ!