Η πρώτη μου επαφή με το σύρμα και το μέταλλο

Έφτασε η ώρα να σας δείξω πως πέρασα στο τριήμερο του Πάσχα!
Η μεγαλύτερη χαρά του τριημέρου λοιπόν, ήταν το γεγονός ότι μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω καλά τη φίλη και συνεργάτη Τερέζα, με την οποία πραγματικά.... παραγνωριστήκαμε!
Ξεκινήσαμε λοιπόν το ταξίδι μας προς το νησί την Μεγάλη Παρασκευή το πρωί, κατά τις 11 και με το "εκπληκτικό" οδικό δίκτυο της χώρας μας, κατορθώσαμε να φτάσουμε στη Λευκάδα... στις 7 το απόγευμα!!!!
Το καταπληκτικότερο όλων είναι ότι δεν κουραστήκαμε καθόλου, γιατί στο δρόμο είπαμε... και τί δεν είπαμε!
και σχεδιάσαμε... ένα σωρό πράγματα για το διάστημα που ακολουθεί!

Με τα σχέδια για το μέλλον λοιπόν στο μυαλό μας, και με την εκπληκτική διάθεση που προκαλεί η καλή παρέα, αλλά και με τη συμβολή του πολυαγαπημένου μου συζύγου, που φρόντισε να μας εξασφαλίσει ένα δωμάτιο για να απλωθούμε και να απομονωθούμε... πιάσαμε δουλειά!!!

Η Τερέζα, που ομολογώ με το σύρμα και το μέταλλο έχει μια πολύ ιδιαίτερη σχέση, έφτιαξε δυο δέντρα - μπιζουτιέρες για τα σκουλαρίκια μας!

(την ποιότητα της φωτογραφίας... θα μας τη συγχωρήσετε.. είναι αποκλειστικά δική μου ευθύνη... Αν τα δείτε από κοντά, είναι α π ί θ α ν α !!!)

Ακόμη ένα έργο της Τερέζας: Πάνω σε ένα ψάθινο στεφάνι, προσάρμοσε με σύρμα ορειχάλκινα φύλλα, κεραμικές παπαρούνες (από τις δικές μου χε χε) και ανθάκια από σφυρηλατημένο αλουμίνιο, ενώ μικρές λεπτομέρειες με σύρμα και χάντρες, δίνουν την πινελιά τους κι αυτές!
Παρακολουθώντας λοιπόν την Τερέζα να δουλεύει, αποφάσισα να πιάσω κι εγώ το μέταλλο στα χέρια μου και να δω τι μπορώ να κάνω...

Η πρώτη σκέψη ήταν να φτιάξω ένα μεγάλο χειροποίητο στεφάνι με σύρμα και αλουμίνιο... Πρωτομαγιά έρχετε άλλωστε ;)
Και τα αποτελέσματα... τα βλέπετε:

Με ανοξείδωτο σύρμα, έφτιαξα τέσσερις κύκλους και τους ένωσα (ουσιαστικά χρησιμοποίησα τους κύκλους που έχει η κουλούρα του σύρματος όταν το αγοράζουμε)

Σχεδίασα, έκοψα και σφυρηλάτισα ανθάκια και χελιδόνια σε φύλλο αλουμινίου πάχους 0,2mm, και τα διακόσμησα με σύρμα και χάντρες, και... για να κρύψω τον κρίκο που στηρίζει το στεφάνι μου στον τοίχο, προσάρμοσα μια καρδιά από τσόχα!

Κι επειδή πάντα επηρεάζομαι έντονα από τον τόπο που βρίσκομαι, και η διαδικασία της σφυρηλάτισης, έχει τη δική της μαγεία... συνέχισα με αυτό το mobile... Είναι κατασκευασμένο επίσης με αλουμίνιο πάχους 0,2mm και για να δώσω λίγο χρώμα στην κατασκευή, πρόσθεσα λίγες χάντρες. Τα στοιχεία κρέμονται από το καράβι με λεπτό αλυσιδάκι, και αποκτούν κίνηση με το χάδι του αέρα...

Ακόμη ένα στεφάνι με πεταλούδες και ανθάκια από αλουμίνιο, κι ένα επάργυρο σπιτάκι στο κέντρο

Και τέλος, ένα ακόμη στεφάνι, με ανθάκια και πεταλούδες, σε πιο έντονα χρώματα (αυτό - το τελευταίο - το χάρισα στην πεθερά μου, που πραγματικά η μαγειρική της έδωσε μεγάλη χαρά στο στομαχάκι μας!)

Αυτά για εμένα και το μέταλλο....

Φέτος ήταν ένα Πάσχα αλλιώτικο από τα άλλα! Ξεκουράστηκα, έμαθα, δημιούργησα κι απέκτησα μια νέα φίλη!

Να είστε όλοι καλά, καλό βράδυ!