Γούρι στεφανάκι με καρπούς και σαλιγκάρια...

Περίπου ένα μήνα πριν, ήρθε ο καλός μου στο σπίτι με ένα σακουλάκι σαλιγκάρια: εκλεκτός μεζές, κι ένα από τα αγαπημένα μας φαγητά!

Όμως αυτή τη φορά, την ώρα που έπλενα τα σαλιγκάρια, στο μυαλό μου εμφανίστηκαν έκανα εικόνα δύο πράγματα:

(α) τα σαλιγκάρια κοκκινιστά και...

 (β) αυτό το στεφάνι....



πήρα ένα στεφάνι από το μαγαζί, κι άρχισα να υλοποιώ το σχέδιο..... 



Αρχικά - και αφού τα φάγαμε - έπλυνα καλά τα σαλιγκάρια με νερό, και σαπούνι, και τα άφησα στον ήλιο να στεγνώσουν.

Μερικές ημέρες μετά, τα έπλυνα με ξύδι και νερό και τα άφησα και πάλι στον ήλιο για μερικές μέρες. Έπειτα τα ψέκασα με διάφανο βερνίκι, για να αναδειχθούν τα τα χρώματά τους και να διατηρηθούν στο χρόνο (το κέλυφος των σαλιγκαριών, χάνει το χρώμα του με την πάροδο του χρόνου, και γίνετε σχεδόν λευκό).

Παράλληλα, μάζεψα μερικά βελανίδια, και τα άφησα κι αυτά να ξεραθούν, και τέλος τα πέρασα κι αυτά ένα χέρι βερνίκι, τόσο για να φανούν τα χρώματά τους, όσο και για να τα προστατέψω από σκουλήκια στο μέλλον....

και... καθάρισα ένα λεμονάκι από το εσωτερικό του, και το άφησα να ξεραθεί, κι έπειτα το πέρασα κι αυτό ένα χέρι ματ - διάφανο βερνίκι.

Όταν έγιναν πια αυτά, πήρα λινάτσα, και κάτι περισσεύματα από δαντέλες που είχα, λίγη κανέλα, λίγες χάντρες, σύρμα και μερικά φυλλαράκια διακοσμητικά και... η φαντασία έγινε πραγματικότητα....

Όταν τελείωσα με τη διακόσμηση του στεφανιού, πρόσθεσα ένα κεραμικό σπιτάκι, έναν ξύλινο χιονάνθρωπο κι ένα ορειχάλκινο κλειδί με το 2013, κι έτοιμο το στεφάνι μου!

κι όλα αυτά ξεκίνησαν, από ένα διχτάκι σαλιγκάρια!
Πώς σας φαίνεται;